December's Sunset

Espainian ia milio bat lagunek darabilte, zeinu hizkuntza, ofiziala bihurtzeko ahaleginak egiten, Europako hainbeste estatuetan gertatzen den bezala. Pertsona guzti hauek lortu nahi dute aurpegi-eskuen bidez adierazten den mintzaira horren balio linguistiko eta kulturala nabarmentzea.

Zeinu hizkuntzen aurrekaria William C. Stokoe linguista estatubatuarra izan zen. William 1919.urtean jaio zen eta ikasle gorrekin irakasle bezala aritu zen bizitza osoan zehar. Horrela ikusi zuen denbora askotan uste izan zela gorrek egiten zutena ( kasu honetan ingeleses hitz egiten zutenean ) keinu naturalak zirela edota eskuekin objektuak irudikatzen zituztela. Baina argi dagoena da, esku mugimendu honen atzean egitura linguistiko oso bat dagoela; edozein hizkuntza bezala, bere morfologia, sintaxia eta lexikoa duena. Eta esan beharra dago, komunikatzeko bide horrek soinua ez darabilen arren, sistema linguistikotzat hartua dagoela.

Zeinu hizkuntzen inguruan argitu beharra dago pertsona askoren artean dagoen uste faltsua. Askok pentsatzen dute zeinu hizkuntza bakarra dagoela, baina errealitatea guztiz bestelakoa da. Mundu zabalean baliatzen diren hizkuntzak erregistratzen dituen Ethnologue erakunde pribatuaren azken edizioak 103 zeinu hizkuntza arautu jaso ditu; horietako bakoitzak hiztun gutxi edo gehiago ditu baina denek dituzte hizkuntzatzat joak izateko ezaugarriak.

Zeinu hizkuntzan komunikatzea ez da "mimo" jolas bat egitea,Zeinu hizkuntzek berariazko ekoizpen eta pertzepzio moduak dituzte. Hau da, ideiak edo kontzeptuak adierazteko ez dauzkate mimo keinuak bakarrik. Horrela balitz, pertsona zoli eta azkarra, hizkuntza ezagutu gabe, solasketa ulertzeko gauza izango litzateke. Baina, aho-hizkuntzekin gertatzen den bezala, hura ulertzeko ere ikasketa prozesua bete beharra dago. Komunikazioa, eskuak ez ezik, beste hainbat elementuk ere lekua daukate komunikazioan, hala nola, ezpainen mugimenduak, aurpegiko muskuluak, mingaina, sorbaldak eta burua. Den-denek daukate berebiziko garrantzia, eskuek betetzen dutena bezain handia. Horietan datza, adibidez, esaldi bat galdera, ukazio edo berrespena den bereiztea.

Zeinu hizkuntzak, ahozkoak bezala, berariazko adierarik gabeko unitate elementalen bidez antolatzen dira, elkarri loturik, eta hauek zeinahi kontuz aritzeko balio dute, gauza soil eta zehatzenetik hasita, abstraktu eta korapilatsuenetaraino. Zeinu bakoitzak elementu edo pentsamendu bat adierazten du. Zeinu hizkuntza transkribatzeari dagokiola, hainbat sistema proposatu izan diren arren (mundu akademikotik zetozenak, gehien bat), azkenean baztertu egin izan dira, zeinu hizkuntzek baliatzen dituzten ezaugarri fisikoak atzemateko unean hutsuneak agertzen dituztelako.

Bukatzeko pertsona gormutu batekin mintzatzen garenean, jarrai behar ditugun zenbait oinarrizko aholku:
•Entzumen alorreko arazoak dituen norbaitekin mintzatu nahi baduzu, ukitu bizkarrean.
•Eskuak aho aurrean: ezpainak irakurtzea eragotziko diozu.
•Logikoa denez, ez mintzatu atzetik; hitz egin beti aurrez aurre.
•Saia zaitez ahoan ez izaten txikle, karamelu edo zigarrorik; gormutuekin ari zarela, horiek ulermena zaildu egiten dute.
•Mintza zaitez gormutuekin, ahal dela, mezu laburrak baliatuz.

http://revista.consumer.es/web/eu/20060201/miscelanea1/


Bideo honetan zeinuen hizkuntzan erabiltzen den lengoiaren adibidea ikus daiteke.